Beknopte backup van de belangrijkste webpagina's van Animal Freedom

Veehouders zijn de weg kwijt

Deze tekst is in uitgebreidere vorm te vinden op de website van Animal Freedom.

Een groot deel van de Nederlandse vee-houdende boeren is de weg kwijt. Ten koste van het dierenwelzijn en het milieu zijn ze langzaam maar zeker op jacht gegaan naar het grote geld. Aangemoedigd door de overheid, verleid door de banken en met stilzwijgende toestemming van de meeste burgers kozen ze voor groot, groter, grootst.
Het heeft geleid tot een morbide systeem van grootschalige uitbuiting van dieren. Natuur en milieu worden, ook buiten Nederland, op grote schaal vernield om ons vee te voeden. Met het regelmatig dumpen van overschotten die onze volledig uit haar krachten gegroeide veehouderij oplevert, draagt Nederland fors bij aan de instandhouding van honger in delen van de wereld.
Het is een zorgvuldig geconstrueerde en in stand gehouden mythe dat Nederland de wereld voedt. Onze bijdrage aan de mondiale zuivelproductie is 1,5%, de bijdrage aan de mondiale vleesproductie iets meer dan 1%. Nederlands voedsel wordt in het buitenland bovendien vooral verkocht aan de rijke middenklasse, en niet ingezet om de 800 miljoen hongerigen te voeden.
De agro-propaganda machine heeft er bij de burger een rotsvaste overtuiging ingeramd: de Nederlandse land en tuinbouw is een belangrijke pijler van onze economie. We zijn immers, na de VS, de op een na grootste agro-exporteur ter wereld. Een mega prestatie voor dat kleine landje aan de zee.
De werkelijkheid ziet er iets anders uit. Ongeveer een derde van de Nederlandse agro-export is doorvoer. Wij fungeren dus alleen als tussenstation, maar in de statistieken telt het als export van Nederlandse boeren. Nog eens een derde gaat om geïmporteerde grondstoffen die door multinationals worden bewerkt tot bijvoorbeeld chocolade of tabakswaar. In de statistieken duikt het op als export van Nederlandse boeren. Ongeveer de helft van de wel in Nederland geproduceerde landbouwproducten leunt zwaar op buitenlandse grondstoffen, zoals veevoer en energie.
En dan is er nog de mythe dat hier het meest efficiënt en diervriendelijk wordt geproduceerd. In de berekeningen waarmee dat wordt aangetoond blijft de schade aan natuur en milieu stelselmatig buiten schot. Er is onze wetgeving inderdaad een begin van zorg voor dieren vastgelegd, maar deze wordt in veel gevallen met andere wetgeving weer ongedaan gemaakt.
Zo is het bijvoorbeeld al sinds 1995 bij wet verboden om de snavels van kippen te knippen, maar de inkt was nog niet droog of via een algemene maatregel van bestuur werd het toch weer toegestaan. En zo gaat het vaker.
Deze website probeert het masker waarachter de veehouderij zich verschuilt, weg te trekken. Het geeft een onthutsend beeld van drogredenen, halve waarheden en hele leugens waarmee een reus op lemen voeten overeind wordt gehouden.

Meer lezen over hoe de zucht naar steeds meer geld verdienen dierenleed oplevert? Kijk voor een overzicht van de artikelen op de sitemap.

5 vormen van vrijheid die dieren officieel hebben

Welke rechten op vrijheid heeft vee officieel?

In 1979 heeft de Farm Animal Welfare Council (FAWC), een onafhankelijk adviesorgaan van de Europese Commissie (Campbell), vastgesteld dat dieren in de veeteelt recht hebben op de volgende 5 "vrijheden":

Vrijheid van honger en dorst
- direct toegang tot vers water en voedsel om gezond te blijven
Vrijheid van ongemak
- door een comfortabel onderdak en rust te bieden
Vrijheid van pijn, verwonding en ziekte
- door dit te voorkomen of snel te diagnosticeren en te behandelen
Vrijheid om normaal gedrag te vertonen
- door voldoende ruimte, mogelijkheden en gezelschap van soortgenoten
Vrijheid van angst en spanning
- door voor omstandigheden te zorgen die lijden vermijden

Bij de kippen worden bovenstaande 5 (minimale) rechten van dieren niet gehaald,

wanneer:
  1. hun snavels gekapt worden
  2. kippen niet op stok kunnen om te slapen en een verstoord dag/nachtritme opgedrongen krijgen om zoveel mogelijk eieren te leggen
  3. zij permanent gedwongen worden te leven in de nabijheid van soortgenoten, die zij willen ontlopen (pikorde)
  4. niet vrij (buiten) kunnen scharrelen, graven en een stofbad nemen
  5. zij bij het vervoer met geweld in kratten worden geperst met kans op breuk van vleugels en poten en in stressvolle omstandigheden op vrachtwagens naar het slachthuis worden vervoerd.


Bij varkens worden bovenstaande punten niet gehaald,

wanneer:
  1. zij bijna de hele dag in het donker moeten verblijven
  2. zij zonder verdoving gecastreerd worden
  3. zij ingeklemd worden tussen 2 stangen zodat zij zich niet kunnen omdraaien of verzorgen
  4. niet in de grond kunnen wroeten
  5. geen rustplaatsen hebben met stro o.i.d., maar een roostervloer
  6. moeten leven in een ammoniak-lucht, afkomstig van hun eigen mest
  7. bij het vervoer met geweld in stressvolle omstandigheden op vrachtwagens naar het slachthuis worden vervoerd.


Er zijn vaak overtredingen geconstateerd van het verbod

op:
  1. een standlengte korter dan 2 meter voor zeugen (niet naleving is 61%)
  2. een te klein vloeroppervlak voor biggen
  3. een kleiner gedeelte dicht dan 2/3 van de berenstal
  4. het niet hebben van een adequate ziekenboeg (niet naleving 10%)
  5. het houden van varkens in het duister of bij onvoldoende verlichting (niet naleving 13%)
  6. het ontbreken van een alarminstallatie bij mechanische ventilatie (niet naleving 32%)
  7. het ontbreken van afleidingsmateriaal (niet naleving 25%)


Bij koeien worden bovenstaande punten niet gehaald,

wanneer:
  1. het kalf direct naar de geboorte bij de moeder wordt weggehaald om elders gemest te worden. Door geboren te worden heeft het kalf haar functie volbracht. De melk van de moeder wordt verder voor menselijke consumptie gebruikt.
  2. zij geen mogelijkheden hebben om naar buiten (de wei) te gaan
  3. zij hele winters aangebonden staan

Deze tekst is onderdeel van de zeer uitgebreide website over dierenrechten Animal Freedom.

Naar de website van Animal Freedom